ಚೇತನ್ ವರ್ಕಾಡಿ
“ಅಪ್ಪೆ ಆದ್” ಕರ್ಲ ಸುರ್ಲಿದ ಕತೆಕ್ ಪೊರ್ಲು‌ದ ಮೋಕೆಬೂರುಡು ಮುಡೆತಿ ಬರವುದ ಕುರ್ವೆಯಾದ್..
“ಪಲಿ ತಂಗಡಿ‍ಯಾದ್” ಒಂಜೇ ಜಾಲಡಿತ ಪೊರ್ಲ ಬಿತ್ತ್‌ಲ್ಗ್
ಮುತ್ತುದಂಚಿ ಅಚ್ಚರೊದ ಕಮ್ಮೆನೊದಿಂಜಿ ಮುಗ್ಗೆಯಾದ್..
“ಬೊಡೆದಿ‌ಯಾದ್” ಪುಟ್ಟಿ ಇಲ್ಲದ ನೆಂಪುಪೆಟ್ಯೆನ್ ಕಿದ್ಕಿಲ್ದಿಡೇಟ್ ದೆಂಗಾವೊಂದು ಪೊಗ್ಗಿ ಇಲ್ಲಡ್ ಪಡಿಲ್ ಬೂರಿ ಕಂಡೊಡು ಪೊಸಬಿದೆತ ಕೊಡಿಪು ಮೆನ್ಕಾಟಿಕೆಯಾದ್..
“ಪರಬೇರಾದ್” ಪೊಸಬೇರ್‌ಗ್ ಕಾರಡಿತ ಮುಲ್ಲಬಲ್ಲೆನ್ ಕಡಪಿ ಗೇನೊದ ಬುಲೆಯಾದ್..
“ಗುರುವಾದ್” ಬರವುದ ಕೊಟ್ಯಡ್ ಕಲ್ಲ್‌ಗೊಂಜಿ ರೂಪಕೊರ್ದು ಗುಂಡೊ ಸೇರುಲೆಕ ಮಂಡೆದಿಂಜಾಯಿ
ಗೇನೊದರಿತ ಉನ್ಪಾದ್..
ಪೊಣ್ಣಾದ್ ಬದ್ಕ್‌ಗ್ ಕಣ್ಣಾದ್
ಈ ಮಣ್ಣ್‌ಗ್ ಬೊಲ್ಪಾದ್
ಪುಣ್ಯೊದ ಜನ್ಮೊಡು ತೋಜೊಂದು
ಲೋಕ ಜಾಲ್‌ಡ್ ಪರಡುದುಂತಿ
ಮೋಕೆ ಕಡಲ ನೀರ್‌ಗ್
ಈ ಉಡಲ ರಡ್ಡಚ್ಚರ..
