ಮಹಾಭಾರತ

ಭಾಗ 363

ಭರತೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಎಕ್ಕಾರ್

ಹಸ್ತಿನೆಯಲ್ಲಿ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಸಂಜಯನಲ್ಲಿ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ “ಇಂದಿನ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಅಭಿಮನ್ಯು ಮೃತನಾದ ಬಳಿಕ ಪಾಂಡವ ಪಕ್ಷ ದುಃಖ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರಬಹುದು. ಆ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಜಿಗುಪ್ಸೆ ಮೂಡಿರಬಹುದು. ತಾನು ಬದುಕಿದ್ದೂ ಮಗನನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗದ ಅಸಹಾಯಕ ಸ್ಥಿತಿಯು ಚುಚ್ಚಿ ನೋಯಿಸುತ್ತಿರಬಹುದಲ್ಲವೆ? ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಅಲ್ಲಿ? ಅವರ ಪ್ರತಿತಂತ್ರವೇನಿದೆ?” ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು.”ಮಹಾರಾಜಾ! ನಮ್ಮ ಸಮಗ್ರ ಸೇನೆಗೆ ಅಭಿಮನ್ಯು ಓರ್ವನನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲಾಗದೆ, ಕೊನೆಗೆ ತಂತ್ರ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ ಸೋಲಿಸಬೇಕಾಯ್ತು. ಪಾಂಡವರಿಗಾದದ್ದು ಕೇವಲ ಅಭಿಮನ್ಯು ಓರ್ವನ ನಷ್ಟ. ಆದರೆ ಆತ ನಮ್ಮ ಚತುರಂಗ ಬಲವನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿ, ಆಶ್ಮಕ ಪುತ್ರ, ಮಾದ್ರಾಧೀಶ ಶಲ್ಯನ ಸೋದರ, ಕರ್ಣಾನುಜ, ಅತುಲ ವಿಕ್ರಮಿ ವಸಾತೀಯ, ಸತ್ಯಶ್ರವಸನ, ರುಕ್ಮರಥ ಮತ್ತವನ ಅತಿಬಲಯುತ ಮಿತ್ರಗಣ, ದುರ್ಯೋಧನ ಪುತ್ರ ಲಕ್ಷಣಕುಮಾರ, ಕ್ರಾಥನ ಪುತ್ರ, ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ಸೇನಾಸಹಿತ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ವೀರಾಗ್ರಣಿ ಬೃಹದ್ಬಲ, ಮಹಾಬಲಿಗಳಾದ ಆರು ಮಹಾರಥರ ವ್ಯೂಹ, ಅಶ್ವಕೇತು, ಭೋಜ, ಕಾಲಿಕೇಯ, ಕೇಕಯರಥಿ, ಕಡೆಗೆ ದುಶ್ಯಾಸನ ಪುತ್ರನನ್ನೂ ಸಂಹರಿಸಿ ಮೆರೆದಿದ್ದಾನೆ. ಅಕ್ಷೋಹಿಣಿಗೂ ಅಧಿಕ ಸೇನೆಯನ್ನು ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಸವರಿದ್ದಾನೆ. ಮಹಾರಥಿಗಳಾದ ದುರ್ಯೋಧನ, ದುಶ್ಯಾಸನ, ಶಲ್ಯ, ಕರ್ಣಾದಿಗಳೂ ಅಭಿಮನ್ಯುವಿನ ಎದುರು ನಿಲ್ಲಲಾಗದೆ ಸೋತು ಪಲಾಯನಗೈದಿರುವುದು ಮಹಾ ಅಪಮಾನವೆ ಸರಿ. ಇಷ್ಟನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದ ಅಭಿಮನ್ಯು ವೀರಮರಣವನ್ನಪ್ಪಿದ್ದು ಕುತಂತ್ರದಿಂದಾಗಿ. ಆ ವೀರ ಬಾಲಕ ಓರ್ವನನ್ನು ಮಣಿಸಲು ನಮ್ಮವರು ಪಟ್ಟ ಪಾಡು, ಸಂಭವಿಸಿದ ನಾಶ ಸಾಮಾನ್ಯವೆ? ಆತ ಮರಣ ಹೊಂದಿದರೂ ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯನಾಗಿ ಉಳಿಯುವಂತಾಗಿದೆ. ಇತ್ತ ತ್ರಿಗರ್ತಾಧಿಪರಾದ ಸಂಶಪ್ತಕರು ಓರ್ವ ಅರ್ಜುನನೆದುರು ನಿಂತು ಹೋರಾಡಲಾಗದೆ ನಿರ್ವಂಶವಾಗಿ ಸವರಲ್ಪಟ್ಟು ಸರ್ವನಾಶ ಸಂಭವಿಸಿದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ನೋಡುವುದಾದರೆ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಷ ಓರ್ವ ಬಾಲಕನ ವಧೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಸೇನಾನಾಶ, ಮಹಾರಥಿಗಳ ಮರಣ, ಮೇಲಾಗಿ ದುರ್ಯೋಧನ – ದುಶ್ಯಾಸನರ ಪುತ್ರರ ವಧೆಗಳೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ದು, ಇಂದಿನ ಗೆಲುವು ಪಾಂಡವರಿಗೆ ಆಗಿದೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ಇಷ್ಟಾದ ಬಳಿಕ ದುಃಖಿಸಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳದ ನರವ್ಯಾಘ್ರ ಅರ್ಜುನ ಇಂದಿನ ದಿನದ ಯುದ್ದದಲ್ಲಿ ಜಯದ್ರಥನ ವಧೆ ಮಾಡದೆ ಬಿಡಲಾರೆನೆಂದು ಶಪಥಗೈದಿದ್ದಾನೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅದು ನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿ ಆಗಲಿದೆಯೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಕೃಷ್ಣನಿರುತ್ತಾ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾದುದು ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ” ಎಂದನು ಸಂಜಯ. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಧೃತಿನಷ್ಟಗೊಂಡವನಂತಾಗಿ ಹೋದನು.ಇತ್ತ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೌರವ ಬಿಡಾರಕ್ಕೆ ಅರ್ಜುನನ ಉಗ್ರ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಯ ಸುದ್ದಿ ಗೂಢಾಚಾರರಿಂದ ಬಂದು ತಲುಪಿತ್ತು. ಜಯದ್ರಥನು ಮೈಮೇಲೆ ಚೇಳುಗಳು ಹರಿದಾಡುತ್ತಾ ಕಡಿಯುತ್ತಿರುವಂತೆ ವಿಲವಿಲ ಒದ್ದಾಡುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ. ಕೌರವನನ್ನು ಕಂಡು ” ಪಾರ್ಥ ಪುತ್ರನನ್ನು ನೀವೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಸಂಹರಿಸಿರುವಿರಿ. ಆದರೆ ಆ ಅರ್ಜುನ ನನ್ನನೇಕೆ ಕೊಲ್ಲುವ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಗೈದಿದ್ದಾನೆ? ಇನ್ನು ನಾನು ಬದುಕುಳಿದು ನಾಳೆಯ ಸಂಜೆಯನ್ನು ಕಾಣುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ ಆಗಲಿದೆ. ನನಗೀಗಲೆ ಅನುಮತಿಯಿತ್ತರೆ ನನ್ನ ರಾಜ್ಯ ಸೇರಿ ಎಲ್ಲಾದರು ಅಡಗಿ ಬದುಕಿಕೊಳ್ಳುವೆ” ಎಂದನು. ದುರ್ಯೋಧನ ಜಯದ್ರಥನನ್ನು ಸಮಾಧಾನಿಸಿ “ಸೈಂಧವರಾಜಾ! ಭಯಗೊಳ್ಳದಿರು. ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಣೆ ನಾವು ಮಾಡಬಲ್ಲೆವು. ಆ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಹೆದರುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಪೂರೈಸಲಾಗದೆ ಅಗ್ನಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಆತನೇ ಸಾಯಲಿದ್ದಾನೆ. ನಿನ್ನ ಕಾರಣದಿಂದ ನಮಗೆ ಉಪಕಾರ ಆಗಲಿದೆ” ಎಂದನು. ಆಗ ಜೋರಾದ ವಿಕಾರ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ವಿಕೃತ ಅಟ್ಟಹಾಸಗೈಯುತ್ತಾ ಜಯದ್ರಥ ಹೇಳತೊಡಗಿದ “ನಿಮ್ಮ ಮಾತು ನಾನು ನಂಬಬೇಕೇ? ಆ ಗಾಂಡೀವಧಾರಿ ಅರ್ಜುನನ್ನು ಇದಿರಿಸಬಲ್ಲ ಯೋಧರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ? ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪರಮೇಶ್ವರನೇ ನನಗೊಲಿದು ವರ ನೀಡಲು ಬಂದಾಗ ಹೇಳಿದ್ದ, ರಥವಿಲ್ಲದೆ – ನೆಲದ ಮೇಲೆ ನಿಂತು ಮಹಾದೇವ ರುದ್ರನಿಗೆ ಸವಾಲಾಗಿ ನಿಂತು ಹೋರಾಡಿ, ಪಾರ್ಥ ಪ್ರಹಾರದಿಂದ ನಿಟಿಲಾಕ್ಷನ ಹಣೆಯೊಡೆಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾನಂತೆ. ಅಷ್ಟೆಯೋ? ದೇವರಾಜ ಇಂದ್ರನಿಗೇ ಗೆಲ್ಲಲಾಗದ ನಿವಾತ ಕವಚ, ಕಾಲಕೇಯಾದಿ ಮಹಾ ಪರಾಕ್ರಮಿ ದಾನವರ ಸಹಿತ ಅವರ ಬಹು ಸಹಸ್ರ ರಾಕ್ಷಸ ಸೇನೆಯನ್ನು ಅರ್ಜುನ ಓರ್ವನೇ ಸಂಹರಿಸಿ ವಿಜಯನಾಗಿ ವಿಜೃಂಭಿಸಿದ್ದ” ಎಂದು ಕೇಳಿ ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ. ಹೆಚ್ಚೇಕೆ ಮತ್ಸ್ಯನಗರಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಗೋಗ್ರಹಣ ಸಮಯ ನಮ್ಮ ಸಮಗ್ರ ವೀರರ ಸೇನೆಯನ್ನು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ, ಬಾಲಕ ಉತ್ತರನ ಸಾರಥ್ಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ದಂಡಿಸಿ, ಸೋಲಿಸಿ ಗೋವುಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋದವನಿಗೆ ಇಂದು ವಾಸುದೇವನ ಸಾರಥ್ಯದ ಬಲವೂ ಇದೆ. ಈಗ ನೀವು ನನಗೆ ನೀಡುವ ರಕ್ಷಣೆ ಆ ಗಾಂಡೀವಧಾರಿ ಅರ್ಜುನ ಕೃಷ್ಣ ಸಾರಥ್ಯದಲ್ಲಿ ನುಗ್ಗಿದರೆ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದೀತೇ? ನಿನ್ನ ಅಭಯ ವಚನವನ್ನು ಒಂದಕ್ಷರಕ್ಕೂ ನಂಬುವವನು ನಾನಲ್ಲ. ಒಂದುವೇಳೆ ಆಚಾರ್ಯ ದ್ರೋಣ ಮತ್ತು ಗುರು ಪುತ್ರ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ ಹೊಣೆ ಹೊತ್ತು ನನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಭರವಸೆಯ ಮಾತನ್ನು ಆಡಿದರೆ ತಕ್ಕ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಯೇನು” ಎಂದು ಟೀಕಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳಿದನು.ಆಗ ದುರ್ಯೋಧನ ಕುರು ಸೇನಾಪತಿ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರ ಬಳಿ ಬಂದು “ಅರ್ಜುನನ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಜಯದ್ರಥನ ಭಯದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ, ಹೇಗಾದರು ಮಾಡಿ ಒಂದು ದಿನ ಜಯದ್ರಥನನ್ನು ಬದುಕುಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದರೆ, ಅರ್ಜುನ ತನ್ನ ಮಾತಿನ ಬಲೆಗೆ ಬಿದ್ದು ತಾನೇ ಸಾಯುವಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಆಚಾರ್ಯರೇ, ನೀವು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ರುದ್ರನನ್ನು ಎದುರಿಸಿ ಹೋರಾಡಬಲ್ಲ ಸಮರ್ಥರು. ಈಗ ಜಯದ್ರಥನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಪೂರ್ಣ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನೀವೇ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು” ಎಂದನು.ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ಅದಕ್ಕೊಪ್ಪಿದ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರು ಅದ್ಬುತವಾದ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸತೊಡಗಿದರು. ಮುಂದುವರಿಯುವುದು…✍🏻ಭರತೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಎಕ್ಕಾರ್